We often tell about a person as ‘he disappeared mystically!!’ if we can not find him over time. Otherwise we heard the myth of ‘suddenly disappeared in one place and appeared somewhere in another place’ in fraction of second in many instances of our historical, magical stories.
Is it possible in real life?
Agathiyar says it as, absolutely possible event!! Many related notes are noted in book titled “agathiyar paripooranam”. He describes the preparation process of one anjanai mai, which is used in process of self disappearance of one’s structure.
How to prepare this mai?
சித்தியுள்ள அஞ்சனந்தா னொன்றுகேளு
siththiyulla anjananthaa nonrukaelu
திறமான தேவாங்கு காமரூபி
thiramaana thaevaangku kaamaroobi
பத்தியுள்ள கருக்குருவி மூன்றின்பிச்சும்
paththiyulla karukkuruvi moonrinpichchum
பாலகனே ஒன்றாக கருக்கிக் கொள்ளு
paalakanae onraaka karukkik kollu
சுத்தமுள்ள முட்டோட்டி லிட்டுக்கொண்டு
suththamulla muttoatti littukkondu
சூதுகப டில்லாமல் வருக்கும்போது
soothukapa dillaamal varukkumpoathu
பத்தியுடன் தானுருகி மையாய்நிற்கும்
paththiyudan thaanuruki maiyaainirkum
மார்க்கமுடன் கல்வமதில் வைத்துக்காணே
maarkkamudan kalvamathil vaiththukaanae
காணவே பேரண்டத் தயிலம்விட்டு
kaanavae paerandath thayilamvittu
கடைந்தெடுக்கும் போதிலிருக் கண்ணிற்காணும்
kadainthedukkum poathiliruk kannirkaanum
ஊணவே ஓம்கிலிரங்ரங் கென்றேதான்
oonavae omkilirangrang kenraethaan
உத்தமனே தான்செபித்து வழித்துக்கொண்டு
uththamanae thaansepiththu vazhiththukkondu
பேணவே மதகரியின் கொம்பில்வைத்து
paenavae mathakariyin kombilvaiththu
பிலமான சிமிழதனைப் பதனம்பண்ணி
pilamaana simizhathanaip pathanampanni
பண்ணியந்த மையெடுத்துத் திலதம்போட்டு
panniyantha maiyeduththuth thilathampoattu
கண்ணிறைந்த காட்சியிலே நின்றால்மைந்தா
kanniraintha kaatchiyilae ninraalmainthaa
காசினியி லுனதுருவைக் காணமாட்டார்
kaasiniyi lunathuruvaik kaanamaattaar
புண்ணியனே மனதுகந்த யிடத்தில்நின்று
punniyanae manathukantha yidaththilninru
போதமுடன் ஞானநெறி தன்னைப் பாரு
poathamudan gnaananeri thannaip paaru
தன்னருளைத் தனதாகப் பார்த்துப்பின்பு
thannarulaith thanathaakap paarththuppinpu
சங்கையுடன் திலதமதை யெடுத்துப்பாரே
sangkaiyudan thilathamathai yeduthhtuppaarae
என்னசொல்வேன் உனதுரு கண்ணிற்காணும்
ennasolvaen unathuru kannirkaanum.
Agathiyar asked to, burn out the pichchu*of lemur, karukkuruvi (bird) and kaamaroopi. Then take the above burned part in egg shell and fry it till it melts and become mai*. Now place this mai in kalvam* along with paerandath thailam and grind it well.
After grinding that mixture, collect it in a vessel made up of elephant tusk. While collecting, chant the mantra “om kili rahng rahng” continuously.
Now, mai has to be applied as thilakam* in forehead on the time when one want to disappear his own structure. Agathiyar says, now no one in the world can see him. Now, one must go to his favourite place and can perform yoga and meditation to find oneself. However, on wiping out the thilakam, his structure is now visible to others.
This post is just intended for sharing the Siththar’s information and possibility of the above said information needs further extendable research.
*Pichchu – It is one of the organs in the animal. It can be seen in any animal which have liver. It can be seen next to liver in blackish green colour. It will be in size of 1 or 2 inch. It is also called as “piththu”. It has to be used carefully without shaken.
*Mai – Black pigment
*Kalvam – It is kaind of roller, which was made out of stone, used by Siththars for grinding
*Thilakam – a small circular mark on the forehead
Original - www.siththarkal.com
Translated by Lalithambika Rajasekaran