In previous post, we have seen that the process of leaving the soul from the body and joining in the same body or joining in the other body involves two steps viz: ‘the state of not leaving the body’ and ‘transferring of one’s soul into another body’. This art is also called as ‘parakaya pravesha’. On completing the first step, one can go to next step.
In deathless death state, all function of body becomes minimized with slow breathing. To achieve this stage, human body requires vigorous series of practices which is of two types. One type is of achieving kaya siddhi by eating kaya kalpa and another thing is achieving superior yoga siddhi by yogic practices. On practicing the above said procedures, one can achieve the deathless death state. However, recent scientific researches completely abandon or refuse to accept the possibility of above said stage.
Hence, marking the body to necessary stage/position is the first step of this art. Since, the body has to remain safe and healthy till soul resides back to body. That is why they secretly hidden their body in tree hole, forest, caves, etc,. If anything happened like destruction occurs to this body, one has to maintain or build up the freshly achieved body to certain structure by eating kaya kalpa. The information, we can found in Karuvoorar’s book titled ‘Karuvorrar Vaatha Kaaviyam’.
வழக்கத்தைச் சொல்லுகிறேன் நன்றாய்க் கேளு
vazhakkaththaich sollukiraen nanraaik kaelu
வகையுள்ள சித்தநாதர்கள் மாறிமாறிப்
vagaiyulla siththanaatharkal maarimaarip
பழக்கமுள்ள கூடுவிட்டுக் கூடுபாய்வார்
pazhakkamulla kooduvittuk koodupaaivaar
பார்த்தவருங் காலமட்டு மிருந்து வாழ்வார்
paarththavarung kaalamattu mirunhthu vaazhvaar.
முழக்கமுடன் பின்புவந்து தன்சரீரம்
muzhukkamudan pinbuvanthu thansareeram
முழைந்து கொள்வார் தன்சரீரத் தப்பிப்போனால்
muzhainthu kolvaar thansareerath thappippoanaal
இளக்கமுள கற்பமதை சாப்பிட்டேன்தான்
ilakkamulla karpamathai saappiddaenthaan
இனிமையுடன் செடமலதைப் பெலஞ் செய்வாரே
inimaiyudan sedamalathaip pelanj seivaarae
பெலஞ் செய்வா ரதைவிட்டு மறுகூடேகிப்
pelanj seivaa rathaividdu marukoodaekip
பின்புமொரு கூடதனிற் பாய்ந்து வாழ்வார்
pinbumoru koodathanir paainthu vaazhvaar
நலமுடனே அவர்கள் செய்யுந் தொழிலையேதான்
nalamudanae avarkal seyyun thozhilaiyaethaan
நானெடுத்துச் சொல்ல வென்றால் நாவோயில்லை
naaneduththuch solla venraal naavoayillai.
பலமுடனே பரகாயஞ் செய்யும் பொழுது
palamudanae parakaayanj seyyum pozhuthu
பார்த்தாக்கால் வெகுசுருக்கு அதீதம் மெத்த
paarththaakkaal vegusurukku atheetham meththa
தலமுடனே தன்சரீர மொளித்து வைக்கத்
thalamudanae thansareera moliththu vaikkath
தான்செய்து வைத்துவைக்குங் குகையைப்பாரே
thaanseithu vaiththuvaikkung kukaiyaippaarae.
However, it is also a difficult thing to destroy the body which attains yoga siddhi and kaya siddhi. Siththar Thirumoolar, leaves his body and reside his soul to Samuthira Rajan, a king’s body and he was enjoying the family practice. On this occasion, one day he told all his secret past story to his wife and also told the location of his original body. Wife on hearing this, she thought that the original old body might be a hindrance to her happy family life. So, she asked the King (now Thirumoolar), the way of destroying the original body. King told the secret due to his affection on her. Queen, then sent her servant to destroy the original body of the Thirumoolar. Using the medicinal procedures, the servant destroyed that body. The above information is found from Karuvoorar’s poem as follows:
மற்றோருற் றோரும் மகிழ்ந்திருக்க இந்த
matroarur troarum makizhnthirukka intha
மாப்பிள்ளை பெண்ணும் பஞ்சணையில்
maappillai pennum panjanaiyil
சற்றே படுத்துச்சந் தோஷமுற்றுப் பின்பு
satrae paduththuchan thoashamutrup pinpu
தானிருந் தார்வெகு காலமட்டும்
thaanirun thaarvegu kaalamattum.
தாகம தாக யிருபேரு மொன்றாகச்
thaagama thaaga yirupaeru monraagach
சந்தோஷ மாக யிருக்கையிலே
santhosha maaka yirukkaiyilae
மோகத்தி னாலேமுன் வந்த சரிதையை
moakaththi naalae vantha sarithaiyai
முற்றிலு மங்கே மொழிந்து விட்டார்
mutrilum mangae mozhinthu vittaar.
என்றைக் கிருந்தாலும் மோசம் வருமென்று
enraik kirunthaalum moasam varumenru
எண்ணியே மாது இவரிடத்தில்
enniyae maathu ivaridaththil
நன்றான வார்த்தைகள் பலது பேசியே
nanraana vaarththikal palathu paesiyae
நன்மையுள்ள சன மெங்கேயென
nanmaiyulla sana mengaeyena
கேட்ட வுடனே குகையிலிருப்ப தாய்க்
kaetta vudanae kukaiyiliruppa thaaik
கெம்பீர மாகவுஞ் சொல்லி விட்டுத்
kembeera maakavunj solli vittuth
தேட்ட முடனதை யாருஞ் சுடாரென்றும்
thaetta mudanathai yaarunj sudaarenrum
தீயிடுஞ் சேதியுஞ் சொல்லி விட்டார்
theeyidunj saethiyunj solli vittaar.
இந்த வகையெலாங் கண்டுகொண்டு அந்த
intha vakaiyelaang kandukondu antha
ஏந்திழை யாளும் புலையர்களை
aenthizhai yaalum pulaiyarkalai
விந்தை யுடனங்கு தானனுப் பிச்சடம்
vinthai yudanangu thaananup pichadam
விபரங் கூறியே வாக்களித்தாள்
viparang kooriyae vaakkaliththaal
மலையீனிற் சென்று குகையிற் பார்க்கையில்
malaiyeenir senru kukaiyir paarkkaiyil
மாது சொன்ன சடந்தானிருக்கப்
maathu sonna sadanthaanirukkap
புலையர் கூடிச் சடத்தை மருந்துகள்
pulaiyar koodich sadaththai marunthukal
பூட்டியே மாட்டினார் தீயதனை
poottiyae maaddinaar theeyathanai
வெந்துநீ றாகியே போனபின்பு அதில்
venthunee raakiyae poanapinpu athil
மிக்க அஸ்திகளைத் தானெடுத்துச்
mikka asthikalaith thaaneduththuch
சந்தோஷ மாகவே ராஜாத்தி தன்னிடம்
santhosha maakavae raajaaththi thannidam
தான் காட்டிப் போயினா ரேபுலையர்
thaan kaattip poayinaa raepulaiyar.
இப்படியாக இது முடிந்த தென
ippadiyaaka ithu mudintha thena
யாருக்குந் தோணாம லேயிருக்கச்
yaarukkun thoanaama laeyirukkach
செப்பமுள்ள திரு மூல ராஜனும்
seppamulla Thirumoola raajanum
சிறப்பாய் வேட்டைக்குந் தானெழுந்து
sirappaai vaettaikkun thaanezhunthu
வேட்டைக ளாடி முடித்தபின்பு மலை
vaettaika laadi mudiththapinpu malai
மீதிலிருக்குங் குகையினிற் போய்
meethilirukkung kukaiyinir poai
தாட்டிக மான சடத்தையுங் காணாமல்
thaattika maana sadaththaiyung kaanaamal
தவித்து மயங்கியங் கேயிருந்து
thaviththu mayangiyang kaeyirunthu
வச்சிரந் தேகமதுஞ் சுட்டுக் கிடப்பதை
vachiran thaegamathunj suttuk kidappathai
மனதாரக் கண்ணாலே தான்பார்த்து
manathaarak kannaalae thaanpaarththu
உச்சித மாகத் தெரிந்து கொண்டு பின்பு
uchithamaakath therinthu kondu pinpu
ஊரினி லேவந்து சேர்ந் திருந்தார்
oorini laevanthu saernhthirunthaar.
இந்தப் படியிவர் தானிருக்க இவர்க்
inthap padiyivar thaanirukka ivark
கினிமை யாகிய சீஷனுந்தான்
kinimai yaakiya seeshanunthaan
விந்தையுட னெங்குத் தான்தேடி இங்கு
vinhthaiyuda nenguth thaanthaedi ingu
விருப்ப மாகவே தேடிவர
viruppa maakavae thaedivara
சீஷன் வருவதைக் கண்டு திருமூலர்
seeshan varuvathaik kandu Thirumoolar
செய்திகள் யாவு மவரிடத்தில்
seythikal yaavu mavaridaththil
நேசமுடன் சொல்லச் சீஷனுங் கண்டு
naesamudan sollach seeshanung kandu
நெடுஞ்சாண் கடையாக வேதானும்
nedunjaan kadaiyaaka vaethaanum.
பாதத்தில் வீழ்ந்து குருவென் றறிருந்துபின்
paathaththil veezhnthu kuruven rarirunthupin
பத்தி யொடுசில வார்த்தை சொல்லி
paththi yodusila vaarththai solli
நீத முடனேதான் தேடின சங்கதி
neetha muadanaethaan thaedina sangathi
நேர்த்தியாய்ச் சொல்லி முடித்துவிட்டு
naerththiyaaich solli mudiththuvittu
அன்றங்கு ராத்திரி தானிருந்து பின்
anrangu raaththiri thaanirunthu pin
அருமையுள்ள மனை யாள் தனக்கும்
arumaiyulla mania yaal thanakkum
சென்றங்கு ஓர்சேதி சொல்லா மலிவர்
senrangu orsaethi sollaa malivar
சேர்ந்தங் கிருவருந் தானேகி
saernthang kiruvarun thaanaeki
காடு மலைகள் கடந்து குகைதனைக்
kaadu malaikal kadanthu kukaithanaik
கண்டு யிருவரு மங்கிருந்து
kandu yiruvaru mangirunthu
தேடியே கற்பங்கள் சாப்பிட்டுப் பின்பவர்
thaediyae karpangal saappittup pinbavar
தேகசித்தி செய்து கொண்டிருந்தார்
thaekasiththi seithu kondirunthaar.
Hence, we may infer the deathless death state as the art of keeping the body strong and aligning the bodily functions in series. So that, one can make the function start and stop at desired time. On excelling in this stage, one can get undestroyable healthy body. However, further research on this regard may reveal the mystical information about anatomy and the human lifetime pages. Hence, interested person may search on this regard.
We can see the information and background concerning Siththar’s transferring of one’s soul into another body In the upcoming post.
Stay tuned!
Original – www.siththarkal.com
Translated by Lalithambika Rajasekaran
